Το Gulag-100 είναι μια δοκιμασία αντοχής πάνω σε γνωστή και προχαραγμένη διαδρομή, πάνω σε ξεκάθαρα μονοπάτια, γνωστή στους αθλητές από πριν, με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο: χάρτες, περιγραφή, gpx, σήμανση. Ως δοκιμασία αντοχής περισσότερο, παρά ως οργανωμένος αγώνας λοιπόν, βασίζεται στο στοιχείο της αυτονομίας και αυτός είναι ο λόγος του ενός και μοναδικού σταθμού τροφοδοσίας και υποστήριξης στο τέλος του κάθε κύκλου.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο έλεγχος των αθλητών ως προς την ορθότητα της διαδρομής που ακολουθούν, βασική υποχρέωση του διευθυντή αγώνα για την αξιοπιστία των επιδόσεων. Έτσι, στο Gulag θεσπίστηκε ο αυτοέλεγχος των αγωνιζόμενων. Αυτός συνίσταται στην υποχρέωσή τους να μαρκάρουν με συσκευές διάτρησης (checkpoint perforators) κάρτες, που θα μεταφέρουν πάνω τους, διαφορετικές σε κάθε κύκλο! Οι κάρτες θα πρέπει να τρυπιούνται σε έξι (6) σημεία της διαδρομής, τα οποία θα είναι εμφανέστατα και σε χαρακτηριστικά σημεία, ώστε να είναι ορατά. Τα έξι αυτά σημεία βρίσκονται εγκατεσπαρμένα σε απομονωμένα τμήματα-κλειδιά της διαδρομής, τα οποία τεκμηριώνουν και την πλήρη διάσχιση του κύκλου από τον αθλητή.
Για την ακρίβεια, θα βρίσκονται πάνω στο μονοπάτι, σε απόσταση 20-50 εκατοστών από το ίχνος του μονοπατιού. Τόσο οι κάρτες διάτρησης, όσο και τα σημεία όπου θα βρίσκεται το κάθε διατρητικό (perforator) θα είναι αριθμημένα, για αποφυγή λάθους. Συγκεκριμένα, το perforator (περφορέιτορ) θα κρέμεται με κορδόνι από μια κόκκινη τετράγωνη πινακίδα που θα φέρει πάνω της τον αριθμό διάτρησης (1-2-3-4-5-6) και πάνω στο perforator θα είναι γραμμένος ο ίδιος αυτός αριθμός (1-2-3-4-5-6) για αποφυγή παρανοήσεων!
Η κάρτα διάτρησης, είναι ένα μακρόστενο πλαστικό καρτελάκι, ατσαλάκωτο και αδιάβροχο, διαστάσεων 12Χ2 εκατοστών, που θα περνιέται από τη Γραμματεία στην αρχή κάθε επόμενου κύκλου, αφού πρώτα παραδοθεί η προηγούμενη κάρτα, με την άφιξη του αθλητή εκεί. Η κάθε κάρτα έχει διαφορετικό χρώμα, σύμφωνα με το χρώμα των κύκλων:
- 1ος κύκλος : πράσινη
- 2ος κύκλος : κίτρινη
- 3ος κύκλος : πορτοκαλί
- 4ος κύκλος : κόκκινη
- 5ος κύκλος : μαύρη
Η αρίθμηση των σημείων διάτρησης πάνω στις κάρτες δόθηκε με αύξουσα αρίθμηση για τους αριστερόστροφους κύκλους (1 – 3 – 5) και με φθίνουσα για τους δεξιόστροφους (2 – 4) όπως φαίνεται ξεκάθαρα και στη σχετική εικόνα πιο κάτω. Στους κύκλους που οι αθλητής συναντά με αντίστροφη σειρά τις διατρήσεις (2ος & 4ος), αντιστρέφεται και η σειρά των αριθμών πάνω στην κάρτα, για να μην δημιουργηθεί σύγχυση και ο αθλητής να γνωρίζει ότι πάντα τρυπά από πάνω προς τα κάτω την κάρτα του! Η διάτρηση γίνεται πάνω στον αριθμό του σημείου.
Διαδικαστικά, ο αθλητής φτάνει στη γραμματεία στον Αηγιάννη, όπου παρουσιάζεται άμεσα για να καταγραφεί και ο χρόνος άφιξης, ο οποίος αποτελεί και τον νόμιμο χρόνο συμπλήρωσης του κύκλου! (Προσοχή: μετρά ο χρόνος άφιξης, όχι ο χρόνος αναχώρησης από τον Αηγιάννη!). Εκεί, ο υπεύθυνος αποσπά την κάρτα του κύκλου που ολοκληρώθηκε, προκειμένου να πιστοποιήσει την ακρίβεια των διατρήσεων. Η κάρτα του επόμενου κύκλου πιάνεται στο σακίδιο του αθλητή, την ώρα που εκείνος θα αποφασίσει να αναχωρήσει για τον επόμενο κύκλο και μόνο τότε. Αν δεν παρουσιαστεί στη Γραμματεία αναχωρώντας, δεν θα φέρει πάνω του κάρτα, συνεπώς θα θεωρηθεί άκυρος! Οι κάρτες των κύκλων παραδίδονται στους αθλητές μετά το τέλος της προσπάθειάς τους, επιτυχούς ή μη. Απουσία μιας και μόνο διάτρησης από το σύνολο των έξι, αυτομάτως ακυρώνει τον αθλητή από τη συνέχεια της προσπάθειάς του!
Η συσκευή διάτρησης μοιάζει με μανταλάκι ή μικρό συρραπτικό, σε χρώμα πορτοκαλί και στην άκρη του φέρει ένα τυχαίο συνδυασμό από ακίδες, που αφήνουν συγκεκριμένο αποτύπωμα πάνω στο πλαστικό υλικό της κάρτας. Μια απλή πίεση με αντίχειρα και δείκτη στην πάνω και κάτω άκρη της συσκευής, είναι αρκετή για να τρυπήσει το πλαστικό υλικό και να αφήσει αποτύπωμα